Home > Ambtelijke taal
48. Inclusief beleid (30-5-2007)

Onlangs kreeg ik van een VWS-collega een vraag over de schrijfwijze van de term ‘inclusief beleid’. Is het nu Inclusief beleid of inclusief beleid. De indruk bestond dat het eerste woord een hoofdletter krijgt. Die indruk is onjuist, de vraag was dus terecht.

 

Taalkundig is er geen enkele reden om Inclusief beleid te schrijven. Het gaat namelijk om een soortnaam, in dit geval een soort beleid, net als onderwijsbeleid. Dat woord krijgt ook geen hoofdletter. Hoofdletters gebruik je in zo’n situatie alleen bij een eigennaam, bijvoorbeeld als je een bedrijf hebt met de naam BV Inclusief Beleid.

 

Het is wel mogelijk een (ambtelijke) term als deze te cursiveren (inclusief beleid) of tussen enkele aanhalingstekens te plaatsen ('inclusief beleid'). Daarmee leg je er voor de lezer de nadruk op en dat kan een functie hebben, bijvoorbeeld omdat je wilt dat de lezer erover nadenkt of omdat de term zo onbekend is.

 

In dit geval is dat zo gek nog niet. Inclusief beleid is namelijk typische vaktaal uit de gehandicaptensector en daarbuiten nauwelijks bekend. De term is een goedbedoelde vertaling van het Engelse woord inclusion en houdt in dat het algemene beleid zo bruikbaar mogelijk moet zijn voor iedereen, dus ook voor mensen met een handicap. Zo zouden nieuwe treinen voor iedereen toegankelijk moeten zijn en kan inclusief beleid bij de aanschaf van dat materieel veel onnodig leed achteraf voorkomen. Dat kost in het begin misschien wat meer, maar daar hebben we een mooie Nederlands uitdrukking voor: ‘De kost gaat voor de baat uit’.


Deze website is powered by: Mail de webmaster hier