De sport staat bol van modieuze vaak nietszeggende termen. De ‘mooiste’ vind ik scherp. Wanneer sporters, in het bijzonder voetballers, het goed doen zijn ze volgens de verslaggever altijd scherp. Je kunt geen radio-uitzending of tv-verslag volgen of de term duikt wel een keer op. Zelfs de schrijvende pers bezondigt zich eraan. Want scherp is een hol begrip dat weinig anders betekent dan goed of in vorm, alert of actief, al naar gelang de aard van de prestatie. Wanneer sporters uit vorm zijn hoor je overigens nooit dat ze bot  zijn, maar dat terzijde.

De ambtenarij blijft niet achter in modieus taalgebruik en bestookt ons sinds enige tijd met de term helder als een slap aftreksel van duidelijk. Ik kom de term regelmatig tegen. Zo ook in de brief van het ministerie van VWS over het chronische vermoeidheidssyndroom. Ik lees de term daar wel drie keer: de Gezondheidsraad heeft een helder advies uitgebracht, het advies geeft helder aan dat cvs wetenschappelijk gezien geen ziekte is, maar het is helder dat er problemen zijn die om een oplossing vragen. Geen kwaad woord overigens over deze verder voortreffelijk geschreven brief.

Maar is de term helder nu wel zo duidelijk of is hier sprake van een hol containerbegrip? Mijn vader leerde mij in de vakanties dat het water van bergbeekjes helder is en de reclame probeert ons wijs te maken dat een bepaald bier zelfs heerlijk helder is.

Maar daar mag het wat mij betreft wel bij blijven, verder is het modieus taalgebruik. We moeten juist scherp blijven op ons taalgebruik en daarom zo duidelijk mogelijk zijn. Is dat helder?