Een taalfout in de krant was vroeger de schuld van het zetduiveltje. Tekst werd toen nog in loden letters gezet voordat hij gedrukt werd en ach, dan werd in de haast wel eens een ‘d’ of ‘t’ vergeten. Tegenwoordig hoeft dat niet meer: alles gaat digitaal en de spellingcontrole van de computer behoedt ons voor (de ergste) missers.

Er kan niets meer fout gaan. Dat lijkt maar zo, ambtelijk taalgebruik bevat nog veel te veel  slordigheden. Een raadsvoorstel om in Den Haag een tippelzone op te heffen illustreert dit nog weer eens. Zo is het voltooid deelwoord van besteden ‘besteed’  en niet, zoals het stuk stelt, ‘besteedt’.  En van activiteiten wordt ‘gebruik gemaakt’ en niet ‘gebruikt gemaakt’. Een spreekuur voor verdere hulpverlening aan ‘vouwen’ is vast bedoeld voor ‘vrouwen’. 

De tippelzone mag dan verdwijnen, het betreffende gebied aan de Waldorpstraat blijft wel   op de ‘hospotlijst’ staan. Hospots? Het blijkt te gaan om hotspots, een term die in Den Haag onveilige gebieden aanduidt, plaatsen waar je niet moet zijn. In menig vakantieoord duidt die term juist het tegenovergestelde aan: mooie plekken die je niet mag missen.

U ziet maar weer: de techniek (spellingcontrole) vermag veel maar voorkomt niet alles. Lees een tekst zelf goed na. Slordigheden zijn zo gemaakt en worden snel over het hoofd gezien. Ze ontsieren echter een tekst en irriteren de lezer. Hier is ook geen sprake van een zetduivel, maar eerder van een lui (ambtelijk) oog.