Uit hoeveel letters mag een woord bestaan? Of, hoe lang mag een woord zijn zonder dat het ongeloofwaardig of onbegrijpelijk wordt? De Nederlandse taal biedt hiervoor alle ruimte. Wij schrijven, bijvoorbeeld in tegenstelling tot het Engels, delen van woorden die bij elkaar horen vaak aan elkaar. Zo bevat onze taal regelmatig woorden van meer dan twintig letters.

Een klassiek voorbeeld van een lang woord is de ‘hottentottententententoonstelling’ (33 letters). Dat voorbeeld stamt nog uit het overzichtelijke tijdperk van het gedrukte woord. In het woordenboek Van Dale is ‘zandzeepsodemineraalwatersteenstralen’ (37 letters) het langste woord, in de betekenis van ophoepelen of opdonderen. Het Guiness Book of World Records doet er nog een schepje bovenop. Daar is het langste Nederlandse woord ‘kindercarnavalsoptochtvoorbereidingswerkzaamheden’ (49 letters).

Maar dit alles is kinderspel vergeleken bij de ‘creativiteit’ die op internet te vinden is. Neem de reacties die sinds maart 2005 loskomen op het weblog van presentatrice Regine Lankreijer-Eggink (http://gientje.web-log.nl) naar aanleiding van haar vraag naar het langste woord in de Nederlandse taal. Veel onzin, veel niet-bestaande woorden, maar het werkt soms wel op de lachspieren. Mijn persoonlijke favoriet is: ‘aanvalshelikopterachteruitkijkspiegeltjesfabriek’ (48 letters). Het woord had kunnen bestaan, maar voor zover ik weet is dat helaas niet het geval.

In de sociale zekerheid kunnen we er ook wat van, lange woorden. Zo kwam ik ergens de term ‘bestaanskostenbijstandsuitkeringen’ (33 letters) tegen. Waarschijnlijk was het per ongeluk aan elkaar geschreven. Maar ook ‘arbeidsongeschiktheidsverzekering’ (33 letters) doet het goed. Nog niet goedgekeurd, maar wellicht iets voor de volgende editie van Van Dale is ‘arbeidsmarktkraptebaanopeningtekortoffensief’ (44 letters). Dat offensief is met het oog op de naderende economische crisis vast hard nodig.