Veel termen hebben de revue al gepasseerd voor wijken in de grote steden waar het minder goed gaat. Maar deze was nieuw voor mij. Prutwijken, zo liet een Tweede Kamerlid zich ontvallen in een debat over de (dreigende) negatieve effecten van de sterke stijging van het aantal mensen uit Midden- en Oost-Europa in bepaalde wijken van de grote steden in de Randstad. 

De Polen en anderen strijken neer in de wijken die het kabinet zo graag wil opknappen en van een beter fundament wil voorzien: de krachtwijken. Eerst  werd zelfs nog gesproken van prachtwijken. Iets prachtigs, dat gaan we er met elkaar van maken.

Dat was vroeger wel anders. Toen gaven we dit soort wijken een negatiever etiket. We noemden ze in het gunstigste geval aandachtswijken maar veel vaker achterstandswijken. Nog weer vele jaren terug schreven Haagse ambtenaren nota's vol over probleemcumulatiegebieden.  We hadden toen kennelijk geen optimistische kijk op de wereld. Dus stonden de problemen centraal, niet de oplossingen. Recent schrijft de Volkskrant naar aanleiding van een onderzoek over de wijkaanpak over verschuiven van de problemen naar de nabijgelegen wijken, voor de gelegenheid ontvangstwijken genoemd; ze 'ontvangen' de problemen uit de andere wijk.

Daar wil dit kabinet nu juist mee afrekenen: geen achterstand, geen opeenstapeling van problemen, nee, de kracht van de wijk centraal stellen. Daar passen termen als achterstandswijken en prutwijken natuurlijk niet bij.. Dus maar weer snel vergeten. Het was prutwerk, die opmerking van dat Kamerlid.