De stad moet mee met de moderne tijd. Ook in de vrijetijdsbesteding voor de inwoners. Wandelen in parken, sporten in verenigingen, bezoek aan bioscopen en theaters, het is allemaal niet meer voldoende om vandaag de dag alle stadsbewoners te trekken, zeker niet die uit andere culturen. Vandaar dat een stad als Den Haag zich nu sterk maakt voor urban leisure centers.

Letterlijk vertaald betekent dit in gewoon Nederlands: stedelijke vrijetijdscentra. Dat helpt al een beetje op weg: urban is stedelijk, in tegenstelling tot rural dat staat voorplatteland. En leisure center is een handige verkoopnaam voor een opgepimpte (sport)hal. Het is maar dat u het weet. Jammer datz o'n term in stukken zelden of nooit verklaard wordt.

Achter zo'n leisure center gaat een hele wereld van nieuwe ontwikkelingen schuil. De focus ligt op jongeren en die interesseren zich nu eenmaal sterk voor alles wat nieuw is. Dat is maar goed ook, het zou knap saai zijn als alles bij het oude zou blijven; dan waren we nooit van knikkeren en hoepelen afgekomen.

Nee, urban sports, stadssporten zo u wilt staan voor nieuwe sporten als skaten, panna, caipsera, maar ook voor herontdekte sporten die je makkelijk in de stad kunt beoefenen: klimmuren, basketbal en het aloude straatvoetbal. Omdat niet iedereen even sportief is omvat de urban lifestyle en leisureook andere kennelijk speciaal voor de jeugdige stadsbewoner interessante activiteiten: graffiti, mode, gaming, shopping en horeca. Om het palet compleet te maken: er is ook nog zoiets als urban arts (stedelijke kunst): muziek, dance, theater, film.

Al met al is het zeker niet saai in de grote stad. Goed ook dat die nieuwe vrijetijdscentra er komen, met al die nieuwe trends. Niet iedereen rent tenslotte met 22 man achter een bal aan. Maar laat de verkooppraatjes achterwege en schrijf in gewoon Nederlands op wat je bedoelt. Urban language is namelijk heel iets anders.