De notadokter is gelukkig niet feilloos. Dus maak ik in mijn taalstukjes ook regelmatig taalfouten. Soms komt dat door onwetendheid, soms door slordigheid. Daarmee onderscheid ik mij in het taalgebruik niet van andere ambtenaren. Dat heb ik ook geweten in de reacties van oplettende lezers bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) waar ik van 2002 tot eind 2006 taaladviseur was. Zij wezen de notadokter bij fouten in de columns uiteraard onmiddellijk terecht.

Enkele voorbeelden:

Te zijner tijd – Ik schreef tezijnertijd, een klassieke fout. Kijk even in het Elektronisch Groene Boekje of een woordenboek. Dan blijkt dat het drie aparte woorden zijn.

OCW -  Dat departement werd eerder als OCenW afgekort maar de afkorting veranderde in OCW. Kijk afkortingen altijd nog even goed na.

Heden ten dage - Ook weer een term die gemakkelijk tot een foute schrijfwijze leidt. Het advies: opzoeken! Helaas niet gedaan: ik schreef hedentendage.

Expression of interest - We gebruiken onnodig veel vreemde woorden in onze stukken, vooral Engelse. Signaleer deze zaken wel correct en schrijf niet expression of intrest.

De doolhof - In een taalstukje liet ik Theseus met de draad van Ariadne het doolhof ingaan, maar doolhof is een mannelijk woord: de doolhof dus.   

Van tevoren - Ook dit is een fout die vaak voorkomt, ik schreef vantevoren. Te vermijden door een ander woord te gebruiken, bijvoorbeeld vooraf.

Per se - Soms zit een woord zo vast in je hoofd dat je de spelling ervan niet meer controleert. Zo schrijf ik vaak zonder na te denken persé. Helaas, onjuist.

Tot slot een dilemma: mag een notadokter die onnodige vreemde taalinvloeden bestrijdt een column schrijven of moet dat een stukje heten? Ik vind dat zoiets ervan afhangt of een woord voldoende ingeburgerd is en of er een goed alternatief is. Computer is en blijft computer, en niet elektronische tiktafel, maar wie een beter woord heeft voor column, mag het zeggen.