U kent vast wel de uitdrukking ‘door de bomen het bos niet meer zien’. Dat betekent: er komt zo veel op me af of er is zo veel informatie, dat ik het overzicht kwijt bent. Ik weet niet meer wat ik moet doen.

Met taal is het vaak niet anders. Stukken bevatten vaak zo veel - ook verschillende - informatie dat je ‘door de bomen het bos niet meer ziet.’ Je begrijpt dan niet, of slechts met moeite, wat er staat.

Helaas is dit vaak het geval met opsommingen in een zin, bijvoorbeeld voorwaarden waaraan iets moet voldoen. Neem de volgende zin uit een Haags raadsstuk over het nieuwe Milieu-effectrapport voor het Wijnhavenkwartier: “Bij de aanvaardbaarheidsbeoordeling moet gekeken worden of het MER tegemoet komt aan de eisen die in de Wet milieubeheer zijn geformuleerd en of het aan de eerder vastgestelde richtlijnen voldoet en/of het MER geen feitelijke onjuistheden bevat.”

Deze zin somt de criteria op waaraan de gemeenteraad het MER toetst. Dat kun je echter een stuk duidelijker opschrijven door de opsomming beter zichtbaar te maken in de tekst. De aangehaalde zin luidt dan bijvoorbeeld:

 “De raad beoordeelt of het MER:

• voldoet aan de eisen uit de Wet milieubeheer
• voldoet aan eerder vastgestelde richtlijnen
• geen feitelijke onjuistheden bevat.

Hiermee doe je de lezer een groot plezier. Die ziet namelijk in een oogopslag wat hier staat. Dat is wel zo duidelijk en het bespaart de lezer (kostbare) tijd.

De nieuwe zin lost meteen enkele taalkundige problemen op. Zo verdwijnen een passieve formulering (“de eisen die zijn geformuleerd”), een vage aanduiding (“moet gekeken worden of ”) en een niet-bestaand  woord (“aanvaardbaarheidsbeoordeling”). Dat laatste woord doet het, toegegeven, goed bij scrabble maar in de Van Dale kom je het natuurlijk niet tegen. Overigens is dat niet altijd zaligmakend – taal is immers een levend organisme, elke dag komen er nieuwe woorden bij – maar de overheid heeft een voorbeeldfunctie in zorgvuldig taalgebruik.

Hou het simpel en gebruik vooral begrijpelijke taal.