Home > Ambtelijke taal
78. Vereveningscomponent (5-10-2007)

Beleidsambtenaren zijn meesters van het impliciete taalgebruik. Ze nemen vaak niet de moeite om zaken goed (expliciet) uit te leggen. Ambtenaren veronderstellen te vaak dat lezers wel weten wat bedoeld wordt, dat het vanzelf (impliciet) wel duidelijk is. Dat is niet altijd boze opzet, vaak is het gewoon onnadenkendheid of gemakzucht.

 

Neem nu de zin die ik laatst tegen kwam in een stuk: “In het nieuwe zorgstelsel maakt een vereveningscomponent het gemakkelijker om goede integrale zorg betaalbaar aan te bieden aan chronisch zieken”. Die zin kent, nog afgezien van het nieuwe zorgstelsel, ten minste drie termen die behoorlijk wat kennis vooraf van de lezer veronderstellen: vereveningscomponent, goede integrale zorg en betaalbaarheid.

 

Zo’n zin schreeuwt om een goede uitleg, maar die volgt in het stuk niet. De auteur gaat er kennelijk van uit dat de lezer impliciet wel weet wat die termen betekenen. Ik betwijfel dat. Stukken met dit soort zinnen gaan doorgaans naar de Kamer, de media en instellingen en organisaties in de samenleving. Die worden bestookt met stukken waar ze vaak niet uit komen. Dat is, ook hier, van hen vaak geen boze opzet, maar deze lezers ontbreekt het alleen al aan tijd om alles, ook de impliciete boodschappen, goed te lezen.

 

Beperk dus de impliciete boodschappen in stukken. Twijfelt u of iets bekend verondersteld mag worden of niet, raadpleeg dan een ander, bijvoorbeeld een collega. Oh ja, wat is nu ook al weer een vereveningscomponent? Dat slaat op de financiële compensatie voor verzekeraars met veel klanten met hoge kosten, bijvoorbeeld veel chronisch zieken. Daarmee worden de extra risico’s die ze lopen verrekend of verevend.

 

Simpel toch?


Deze website is powered by: Mail de webmaster hier